Het leuke aan het opknappen van ons busje is, dat we steeds weer dingen voor het eerst doen. Voor het eerst met de slijptol (de favoriet van Jacq), voor het eerst lassen, polyester matjes plakken en voor het eerst een auto plamuren (muren en hout hadden we al wel eens gedaan). Maar al deze nieuwe dingen zorgen er wel voor, dat we de klussen niet zo goed kunnen plannen. We hebben namelijk geen idee hoeveel tijd een klus ons kost en of het misschien nog een keer over moet. Dat is wat onhandig, zeker nu onze eerste deadline in zicht komt.
Op 27 juni moet de bus eigenlijk weer rijklaar zijn, want dan hebben we een kampeerweekend. Voor die tijd moet de boven- en binnenkant geverfd (in bijna wit), de ramen er weer terug in, de schuifdeur weer op z’n plek en alle andere kleine accessoires die we er voor de handigheid maar even afgehaald hebben. Dat wordt flink aanpoten… morgen beginnen we met de eerste laag grondverf. En dan verdwijnt al ons harde werk van de afgelopen weken. Hieronder toch maar even het bewijs van onze noeste arbeid.
