renault – Le BonBon

nous gardons la tête froide

VICTORIE! Na heel wat uurtjes puzzelen, testen (en laten testen), uitzoeken en navragen hebben we gisteren dan eindelijk de BonBon weer kunnen starten. En na een klein beetje gekuch – wat wil je, na ruim een half jaar stil staan – startte hij weer als een zonnetje. Jammer genoeg konden we niet gelijk een stukje rijden, aangezien de bus stond ingebouwd met een verf-projectje van een van de mannen van de club. Dat ritje komt dan zondag wel, als we hem naar huis halen voor de APK-keuring…

Wat hebben we gedaan:
– Radiator laten controleren: deze was helemaal goed. Tip: Radiateurenservice West in de Spaanse Polder – gratis check en voor 50 euro doet de airco van de Nissan het ook weer.
– Een aantal nieuwe slangen en slangenklemmen, waaronder de slang van de verwarming naar de radiator. Hierop zat een klep die dicht stond waardoor de verwarming niets deed. Totaal overbodig, dus nu komt er weer lucht door de verwarming!
– Een nieuwe ventilator op de waterpomp, in plaats van een elektrische ventilator voorop de radiator. Deze ventilator draait dus in een tunnel altijd mee en zuigt koele lucht aan.
– De thermostaat deed helemaal niets meer, dus die hebben we ook vervangen. De test door Leo van de club bleek niet helemaal betrouwbaar, dus nu hebben we twee werkende thermostaten. Ach, beter mee verlegen…

[Show slideshow]

le problème découvert

We hebben een flinke winterslaap gehouden, maar nu zijn we dan echt weer begonnen. En hoe… We hadden thuis het al wel over ons plan de campagne gehad, waarbij we wederom vaststelden dat we ook voor dit jaar erg ambitieuze plannen hadden. Omdat we ons dit jaar niet over de kop willen werken, hebben we besloten om dit jaar alleen het verfwerk af te maken en de bus te laten keuren (inclusief wat herstelwerkzaamheden zoals de afgebroken handrem en het contactslot). Het technische gedeelte (zoals de vraag waarom de motor zo ontzettend warm wordt) met de elektra bewaren we tot volgend jaar.

Ja ja. Al op dag 1 werden onze plannen omgegooid door de mannen van de Ploeg van Og. Die vertelden dat de radiator er zo uit is en dat je die dan eenvoudig kunt laten reviseren – zodra dat dan gebeurd is zet je de hele boel er weer in en kan hij voor de keuring. En dus zat Jacqueline toch opeens met haar hoofd in de voorkant van de bus… en lag de radiator er na wat gepruts naast.
Behalve dat we er nu dus een klus bij hebben (waaronder nieuwe slangen en slangklemmen op de kop tikken) hebben we inmiddels wel door wat nu precies het probleem was met de oververhitte motor. Toen we de thermostaat testten, bleek dat deze het helemaal niet deed. Geen wonder dat de koelvloeistof er aan alle kanten uitkwam en de motor zo heet werd… Een nieuwe thermostaat staat nu dus ook op ons lijstje!

Oh ja, de ingebouwde kast staat geschuurd en wel naast de bus te wachten op grondverf. Dat was waar we eigenlijk mee aan de slag gingen…

[Show slideshow]

la première aventure

Wat hebben we hard gewerkt en hoe krap was het; op de ochtend dat we naar LowLands zouden vertrekken heb ik nog het laatste gaatje geboord voor de gordijntjes. Maar rond het middaguur was het dan echt zover; de bus vertrok via Utrecht naar Biddinghuizen voor zijn eerste festival. Nog best spannend, aangezien de temperatuur van de bus behoorlijk opliep toen we een poosje op de snelweg zaten. Bij Nieuwerbrug er maar even af en een stukje tussendoor, maar achter een trekker kunnen we niet genoeg vaart maken en werd Le BonBon toch weer flink warm… Uiteindelijk ontdekten we dat zo’n 80 km per uur de ideale cruisesnelheid is en tuften we vrolijk naar Utrecht.

Ook daar sloeg de schrik ons nog even om het hart toen we bij het inladen van de spullen van vriendinnen en zuslief de schuifdeur uit de sponning vloog. Met wat brute kracht ging hij er weer in, maar ook dat is op het lijstje van na te kijken puntjes gekomen. Met de schuifdeur stevig op slot togen we dan eindelijk naar de Flevopolder, waar we bij aankomst eerst ons territorium afgebakend hebben en daarna de bus officieel gedoopt. Een heerlijk moment, al dat harde werken is niet voor niets geweest! Le BonBon heeft ons laten schuilen voor de regen, gewiegd in de harde wind en warm gehouden tijdens de toch wel koude nachten. Een prachtig eerste avontuur.

[Show slideshow]

c’est fini! (pour ce moment)

Gisteren hebben we de bus van de loods mee naar huis genomen, nadat we de laatste planken gezaagd en de deurtjes voor de kastjes gemaakt hadden. Toch wel weer spannend, voor het eerst na een paar maanden weer starten, maar hij deed het prima! Hij ronkte lekker (vooral in de Maastunnel), een heerlijk geluid – al denk ik daar donderdag na een uur of 2 vast anders over…

Vandaag kon ik me eindelijk uitleven. Gordijntjes, vloerbedekking leggen en dan de kussens erin. En wat een plaatje…. LowLands, here we come!

[Show slideshow]

l’échéance approche

Onze ideeën zijn niet zo heel ingewikkeld; een bank met opbergvakken links en een wand met kastjes rechts, waar het bed op steunt. Gewoon rechttoe-rechtaan, geen uitbundige versieringen of speciale handigheidjes. Appeltje eitje zou je zeggen. Laat dat nou toch even tegen vallen… het is namelijk nog wel een klus om de bank en de kast zo goed vast te zetten, dat het voldoende stevigheid biedt voor het bed. En bovendien moesten we ook uitvogelen hoe we e.e.a. wilden, zodat we optimale bergruimte hebben en zo min mogelijk ruimte in de bus innemen. Al met al goed voor een paar avonden en dagen puzzelen. Het resultaat wordt geweldig – daar zijn we bijna. Gelukkig is het gisteren wel gelukt om alle ramen terug te plaatsen, en ook de schuifdeur. Wat ziet de bus er dan al anders uit! En nu de deurkrukken er weer opzitten zie ik onszelf al helemaal rijden volgende week… Volgende week?!?!?!

[Show slideshow]

travaux en cours

Na een avond puzzelen voor gevorderden met Roel en een dag knutselen met isolatiemateriaal zijn we dit weekend begonnen aan het inbouwen van de bank/het bed. Eerst goed meten en daarna naar de bouwmarkt om plaatmateriaal te halen. Na nog een paar ritjes naar de bouwmarkt – waar de jongen die zaagdienst had ons inmiddels vriendelijk gedag zei – hadden we eindelijk alles in huis. Behalve de decoupeerzaag. Die bleek nog bij schoonzus in Utrecht te liggen, dus toen maar een exemplaar van de Club geleend. Dat was geen succes, aangezien het zaagje er na de eerste 10 cm al uit viel. Na wat gegrom en gemopper hebben we nog maar wat plekken die we toch nog gaan verven behandeld tegen roest. Een kersverse kennis uit Zwijndrecht hielp ons die avond nog uit de brand; van haar konden we wel een decoupeerzaag lenen!

Vandaag weer via de bouwmarkt naar de bus (met de auto vol met triplex platen, handig dat die dingen zo buigzaam zijn!). We zijn flink aan het zagen, boren en schroeven geslagen en het frame voor de bank is bijna klaar. Ook hebben we de eerste aanzet gegeven tot het verven van de binnenboel; met name de panelen die tegen de wanden komen moeten goed in de lak vanwege mogelijk vocht. Kortom; het was me het weekendje wel weer….

[Show slideshow]

la fin de la phase un

Wat was het heet deze week! Net wanneer wij de laatste laklaag gepland hadden… Gelukkig hadden we ook weer wat hulp van Corina en Gerdien, die zich nog even hebben uitgeleefd op de rode onderkant. Maar toen wij de bovenkant geschuurd hadden voor de laatste laag zijn we toch maar naar een terras verhuisd. Daarna kwam weer het circus van vegen, dweilen en afnemen. En toen gisteren eindelijk de laatste laag wit. En wat issie mooi!!! Nu als alles goed droog is langzamerhand alles weer terugplaatsen (lampen, schuifdeur, stoelen, veiligheidsgordels etc etc) en starten met de inbouw.

[Show slideshow]

fière

Een dag later dan gepland (want het was zo gezellig in Limburg) hebben we vanavond de eerste laag lak aangebracht. En was de BonBon al een heel ander busje toen de grondverf erop zat, nu was het net alsof we hem een smoking aantrokken. Al ons schuur en plamuurwerk was dus toch niet voor niets – met iedere baan die we met de roller opzetten werden we blijer. En trots. Maar aangezien beelden meer zeggen dan woorden…

[Show slideshow]

la première couche

Eindelijk eindelijk… we mogen de verfroller ter hand nemen. Maar, niet voordat we geveegd, gedweild, de bus afgenomen en vanmorgen nog een keer gedweild en de bus afgenomen hebben. Met stofpakken aan (werkelijk niets wordt aan het toeval overgelaten) verdunnen we de grondverf en slaan aan het rollen. En kwasten. En bijwerken en nog eens rollen. En dit is pas laag 1…

[Show slideshow]

la planification

Het leuke aan het opknappen van ons busje is, dat we steeds weer dingen voor het eerst doen. Voor het eerst met de slijptol (de favoriet van Jacq), voor het eerst lassen, polyester matjes plakken en voor het eerst een auto plamuren (muren en hout hadden we al wel eens gedaan). Maar al deze nieuwe dingen zorgen er wel voor, dat we de klussen niet zo goed kunnen plannen. We hebben namelijk geen idee hoeveel tijd een klus ons kost en of het misschien nog een keer over moet. Dat is wat onhandig, zeker nu onze eerste deadline in zicht komt.

Op 27 juni moet de bus eigenlijk weer rijklaar zijn, want dan hebben we een kampeerweekend. Voor die tijd moet de boven- en binnenkant geverfd (in bijna wit), de ramen er weer terug in, de schuifdeur weer op z’n plek en alle andere kleine accessoires die we er voor de handigheid maar even afgehaald hebben. Dat wordt flink aanpoten… morgen beginnen we met de eerste laag grondverf. En dan verdwijnt al ons harde werk van de afgelopen weken. Hieronder toch maar even het bewijs van onze noeste arbeid.

[Show slideshow]