Inmiddels staat Le BonBon in een mooie loods met nog meer prachtige klassieke auto’s. Een club van (vooral) onderwijs-mensen die in hun vrije tijd sleutelen aan oude auto’s en zo heel af en toe komt er ook één echt af. Ben benieuwd of wij ons strakke schema vol kunnen houden in deze omgeving…
Toen we er toch waren om de bus te parkeren, zijn we toch ook maar gelijk aan de slag gegaan. Het plankje is inmiddels van de bus en Jacq heeft de sponning helemaal kit-vrij gemaakt. Nu zijn de wanden weer hoe ze horen te zijn, we missen alleen nog een ruitje maar via de Vrienden van de Estafette kunnen we daar waarschijnlijk wel aankomen. Ik was ondertussen met schuurpapier aan de slag gegaan, om te kijken hoe makkelijk – of moeilijk – de bovenste laag verf eraf gaat. Nou, dat valt nog niet mee. Voor de grote vlakken gaan we waarschijnlijk toch maar de schuurmachine gebruiken.
En nu het raampje eruit is en de eerste kale plekken op de bus zichtbaar zijn, kunnen we echt niet meer terug… 🙂
