l’hibernation est terminée

Het heeft even geduurd, maar de BonBon is eindelijk uit z’n winterslaap. Toen we vervolgens bekeken wat er nog allemaal moest gebeuren, besloten we direct dat hij dit jaar ook een zomerslaap gaat doen. Of onder narcose, zo je wilt. We gaan dit seizoen niet met de bus weg, we gaan nu alles doen wat we nog willen (en moeten) doen, zodat we er volgend jaar mee weg kunnen wanneer we willen.

In het kort:
– De cockpit en de neus moet nog helemaal geschuurd, gegrond en geverfd. Hiervoor willen we het dashboard eruit halen en zoveel mogelijk van de (min of meer) loszittende onderdelen verwijderen, zodat we al het rood kunnen wegpoetsen.
– De zijkanten (vanaf het witte naar beneden) moet nog allemaal groenig-blauw geverfd worden. De bumpers, zijspiegels, deurknoppen etc. nemen we ook mee in een grijstint.
– We willen een elektra-aansluiting maken zodat we op een camping aan een stroompaal kunnen staan. Hiervoor moeten we een gat in de zijkant maken en dit afwerken, en stopcontacten in de bus plaatsen.
– Ons ‘keukentje’ bestaat uit de Coolest Cooler, die onder een kastje komt waarop ons koffiezetapparaat staat. We bouwen hiervoor een eenvoudig kastje naast het bed.

Genoeg te doen dus… de afgelopen dagen zijn we begonnen met het demonteren van de losse onderdelen en het maken van een globale planning. Het is heerlijk om weer bezig te zijn, al krijg ik een beetje buikpijn van hoe de BonBon er nu bij staat. Als dat allemaal maar weer goed komt….

des amis

Klussen aan de bus is al leuk met zijn tweeën, maar het is nog leuker met vrienden! Al vanaf dag 1 bij de Club van Ogg (nee, geen idee) hebben we een vriendje: een mooie rode kater die Dikke Poes heet. Zodra we onze auto parkeren komt hij even kijken en eist een kroelsessie. Daarna wat brokjes en zo af en toe komt hij even meekijken. In de bus. Het liefst naast me, ook al is dat soms wat onhandig. Gelukkig zit hij nooit echt in de weg en hebben we ook vandaag veel kunnen doen. Niet in de laatste plaats omdat we nog meer hulp kregen. Van Dick, de man van een vriendin (automonteur) die zelf ook oude auto’s opknapt en wiens handen al begonnen te jeuken toen ik vertelde dat we een bus gekocht hadden. Samen met hem hebben we alle ramen met rubbers eruit gehaald, behalve de voorruit.

Jacqueline heeft als project het dak op zich genomen en kreeg vandaag hulp van Leo, de penningmeester van de Club en docent. Jacq liet zich dat geen twee keer zeggen en maakte aantekeningen van de instructie hoe een gaatje te repareren met polyester. Dat het matje nog niet droog was toen we naar huis gingen, lag vast aan Leo…

En, de komende klusdagen komen nog meer vrienden helpen! We hebben een schema gemaakt, als je het leuk vindt om ook te komen helpen laat het dan weten. Plus on est de fous, plus on rit!

le serment

Ik beloog pleftig
nooit of te nimmer in of op Le BonBon
gebruik te maken van dubbelzijdig tape of siliconenkit.
Zo helpe mij Renault Allmighty.

Het echte klussen is begonnen. Inmiddels zijn we alweer een stuk wijzer – in ieder geval hebben we er een aantal ‘don’ts’ bij. Bijvoorbeeld siliconenkit: lijkt handig en werkt goed, totdat je iets wilt repareren en je een breuk krabt om het te verwijderen – hetzelfde geldt voor (de resten van) dubbelzijdig plakband. Nee, dan beter alles vastschroeven, zodat nu alles eruit is de bus net een gatenkaas is. Er is nog niet veel te zien, maar voor wat details:

Mocht je wat van deze authentieke details van dichtbij willen zien en te lijf gaan met schuurpapier, dat kan. Laat ons weten wanneer je kunt (mn zaterdag!). Oh. Het afleggen van bovenstaande eed is verplicht. Echt.